Artykuł
PROCEDURA ZOBOWIĄZANIA DO LECZENIA ODWYKOWEGO OSOBY, CO DO KTÓREJ ISTNIEJE PODEJRZENIE, ŻE JEST UZALEŻNIONA OD ALKOHOLU.
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Bogdańcu informuje, że podjęcie leczenia przez osoby uzależnione jest dobrowolne, a przymus leczenia może być nałożony wyłącznie przez Sąd po podjęciu i przeprowadzeniu przez Komisję działań motywujących do dobrowolnego leczenia lub zgromadzeniu wymaganej dokumentacji celem złożenia wniosku o przymusowe leczenie.
Właściwymi do rozpatrywania spraw o przymusowe leczenie są wydziały rodzinne i nieletnich w Sądach Rejonowych. Przepisy regulujące procedurę leczenia osób uzależnionych
od alkoholu reguluje ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.).
Członkowie Gminnej Komisji udzielają informacji osobom, które chcą zgłosić występujący w ich otoczeniu problem alkoholowy i uzyskać pomoc, jak również osobom uzależnionym chcącym podjąć leczenie.
Pełnomocnik Wójta ds. Profilaktyki - Jarosław Pasterski tel. 518 409 558
Przewodniczący GKRPA - Krzysztof Rusiecki tel. 606 471 494
Wnioski do Komisji można składać w formie pisemnej w biurze podawczym Urzędu Gminy.
Telefonicznie udzielane są jedynie informacje ogólne dotyczące zasad pracy Komisji lub o adresach i telefonach specjalistycznych poradni. Informacje o stanie załatwienia konkretnej sprawy, osobie poddanej leczeniu udzielane są osobom upoważnionym osobiście.
Zgłoszenia mogą dokonać: członkowie rodzin, pracownicy socjalni, placówki służby zdrowia, policjanci, pedagodzy szkolni, nauczyciele – wychowawcy zaniepokojeni sytuacją w rodzinie dziecka.
Najlepiej, gdy osoba zgłaszająca zna skalę zjawiska i wie, jak naprawdę wygląda sytuacja uzależnionego. Możliwe, że już na etapie zgłaszania sprawy członek komisji sporządzi wywiad z osobą zgłaszającą, który zostanie dołączony do akt sprawy, umożliwi kontakt z terapeutą.
Należy pamiętać, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, na przymusowe leczenie można skierować tylko te osoby, które w związku ze swoją chorobą alkoholową:
- powodują rozkład życia rodzinnego
- powodują demoralizację nieletnich
- systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny
- są sprawcami przemocy fizycznej i psychicznej
- uchylają się od pracy i nie łożą na utrzymanie rodziny.
Osoba zgłaszająca podaje szczegółowe dane zgłaszanej osoby. Jeżeli istnieją wskazane dokumenty potwierdzające uzależnienie, np. karty leczenia szpitalnego, zaświadczenia lekarskie, informacje Policji itp, należy je zabrać z sobą celem dołączenia do akt sprawy.
Składający wniosek może zastrzec sobie anonimowość, jeżeli obawia się negatywnej reakcji osoby nadużywającej alkohol. Informujemy jednak, że w przypadku skierowania sprawy do Sądu o przymusowe leczenie, osoba zgłaszająca może zostać zobowiązania przez Sąd do występowania w roli świadka.
Na podstawie zebranych danych, Komisja wzywa wskazaną osobę na rozmowę, wysyła na spotkanie z terapeutą lub kieruje na leczenie. Termin zgłoszenia się na rozmowę motywującą wyznaczany jest indywidualnie i zostaje określony w zaproszeniu, które przesyłane jest listem poleconym. Nie wstawienie się na wezwanie powoduje wysłanie wniosku do sądu o doprowadzenie osoby wobec której wszczęto postępowanie.
Doświadczenia Komisji dowodzą, że w praktyce mamy do czynienia z dwoma wariantami:
Wariant pierwszy – osoba zgłoszona do Komisji sama chce podjąć leczenie.
Taki wariant jest najbardziej optymistyczny, bo dobrowolne podjęcie leczenia daje największe szanse przezwyciężenia choroby alkoholowej. Należy pamiętać, że leczenie przeciwalkoholowe jest bezpłatne, co oznacza że podjąć je mogą nawet osoby nie objęte ubezpieczeniem zdrowotnym.
Osoba, która dobrowolnie podejmie leczenie w wybranym przez siebie ośrodku, zobowiązana jest do potwierdzenia tego faktu na posiedzeniu komisji (raz na 3 miesiące) z aktualnym dokumentem potwierdzającym uczestnictwo w terapii.
Wariant drugi - osoba wezwana przychodzi na spotkanie i oświadcza, że nie ma problemów alkoholowych i nie zamierza podjąć leczenia.
W takiej sytuacji Komisja kieruje taką osobę na specjalistyczne badanie do biegłego sądowego z listy biegłych uprawnionych do orzekania o uzależnieniu.
Badanie takie jest bezpłatne, a koszty pokrywa się z budżetu będącego w dyspozycji Komisji. Wynik badania jest bardzo istotny zarówno dla Komisji, jak i w ewentualnym postępowaniu przed Sądem. Jeżeli z opinii biegłego wynika, że osoba nie jest uzależniona, sprawa jest umarzana. Jeżeli z opinii biegłego wynika, że osoba badana jest uzależniona, to wtedy ponownie podejmowana jest próba przez Komisję zmotywowania danej osoby do podjęcia dobrowolnego leczenia, a w przypadku gdy tego odmawia Komisja wdraża procedurę sądowego zobowiązania osoby uzależnionej do przymusowego leczenia przeciwalkoholowego.
Kierowanie wniosku o przymusowe leczenie do Sądu.
Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Gminie Bogdaniec wdraża procedurę sądowego zobowiązania do leczenia odwykowego w następujących przypadkach:
- gdy mimo wydania przez biegłego opinii potwierdzającej uzależnienie osoba odmawia przed Komisją podjęcia dobrowolnego leczenia;
- gdy osoba, która została wezwana na badanie przez biegłego, nie zgłosi się na nie i uniemożliwi tym samym wydanie opinii w przedmiocie uzależnienia;
- gdy osoba w ogóle nie zgłosi się na rozmowę motywacyjną pomimo dwukrotnego wezwania;
- gdy osoba zgłosi się na wezwanie Komisji i oświadczy że nie zgadza się na badanie przez biegłych i nie zamierza się leczyć dobrowolnie.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami Sąd powinien wyznaczyć pierwszą rozprawę w ciągu miesiąca od wpłynięcia wniosku Komisji o przymusowe leczenie.
Jeżeli w danej sprawie brak jest opinii biegłych (bo np. osoba nie zgłosiła się na badanie) Sąd kieruje taką osobę na przymusowe badanie. Sąd ma uprawnienia do zatrzymania i doprowadzenia przez Policję uczestnika zarówno na rozprawę jak i na badanie.
Sąd na podstawie zebranych dowodów i opinii biegłych, zeznań uczestnika, świadków, wywiadu od Policji i dokumentacji zebranej w sprawie przez Komisję może wydać następujące orzeczenie:
- oddalić wniosek, gdy z dokumentów wynika, że osoba nie jest uzależniona,
- orzec obowiązek leczenia odwykowego w otwartym lub zamkniętym zakładzie
lecznictwa odwykowego.
Postępowanie przed sądem jest dla osoby uzależnionej bezpłatne. Sąd orzeka o obowiązku leczenia odwykowego w formie postanowienia. Sądowy obowiązek poddania się leczeniu odwykowego trwa tak długo, jak tego wymaga cel leczenia, nie dłużej niż dwa lata od uprawomocnienia się orzeczenia sądu. Na czas trwania obowiązku leczenia sąd może ustanowić nadzór kuratora.
WNIOSEK DO KOMISJI ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWCH
